Co z tymi kleniami
2010-02-02 / 7 odpowiedzi
Sprawa jest prosta. Te klenie po prostu Cię widziały. Jeśli ty zobaczyłeś te klenie to one Ciebie również a wtedy będą uciekać bądź ignorować przynętę. W takie miejsce warto wrócić za pół godziny i za zasłoną np drzewa bądź kucając tak aby nas nie zauważyły, wykonywać rzuty. Warto tez stosować małe wabiki o jaskrawym zabarwieniu. (2010/02/02 16:10)
Warto też zwrócić na to uwagę by stojąc nad wodą nie rzucać cienia na taflę wody, a do łowiska podchodzić cicho (2010/02/02 16:16)
przezylem kiedys podobna historie z okoniami na starorzeczu Bugu.pomogla mi dopiero po okolo 5 godzinach biczowania wody zmiana przynety na stara obrotowke z zasniedzialym miedzianym skrzydelkiem (przysmolonym wrecz). do tej pory nie wiem, czy bylo to na skutek przynety, czy tez po prostu po tych szesciu godzinach zaczely najzwyczajniej w swiecie zerowac.
probuj wiec dalej, ale np nie oczolomami, ale czyms przysniedzialym, albo przysmolonym w ogniu zapalniczki, zeby po prostu nie swiecilo :)
jak zadziala to sie okaze ze jestem genialny :P (2010/02/02 16:18)
Klenie to wielkie cwaniaki. Przerabiałem to wielokrotnie na kanale powodziowym we Wrocławiu, który jest znany z pięknych kleni. Niestety, po obu stronach kanału znajdują się szerokie łąki i jest to miejsce bardzo często odwiedzane przez ludzi ( pieski, piwko itp.). Do tego dochodzi bardzo duża presja wędkarska. To powoduje, że klenie w tym łowisku, ale nie tylko one, są bardzo ostrożne. Oto patenty, które sprawdziły się powodziówce:
- można łowić ze środka kanały na muchę lub lekki spinning,
- łowić tylko wczesnym rankiem i późnym wieczorem,
- rzucać przynętę przez krzaki nie widząc wody, tak żeby nad zarośla wystawała tylko szczytówka.
Myślę, że któryś z tych sposobów można zaadoptować do warunków bobrzańskich. Ja osobiście polecam muchę. Najlepiej imitację konika polnego. Wiem, że klenie z Bobru też przepadają za nimi. Pozdrawiam. (2010/02/02 19:54)
Moje doświadczenie z kleniami jest znikome, ale z tego co wszędzie piszą są to bardzo płochliwe ryby. Przekonałem się o tym kiedyś nad niewielką rzeczką - jak tylko podchodziłem do wody stada ryb spierdzielały gdzie pieprz rośnie. Brania miałem dopiero kiedy przyczajałem się za jakimś krzakiem powyżej stanowiska ryb i spuszczałem woblerka z nurtem pod sam ich nos. (2010/02/03 08:47)
Najważniejsze moim zdaniem to podchodzić do każdego miejsca najciszej jak tylko potrafimy (można się lekko schylić lub przykucnąć) a podczas rzutu starać się nie wykonywać gwałtownych ruchów i nie zdradzać swojej obecności. Żadna przynęta, nawet Salmo Tiny nie jest w stanie przyciągnąć klenia jeżeli wyczuje on Twoją obecność (mówię tu o większych sztukach). Jeśli w pobliżu łowiska nie ma krzaków, drzew za którymi mógłbyś się schować to należy podejść do miejsca możliwie jak najdalej ale w zasięgu rzutu. Czasem warto pokombinować z przynętami. Ja w sierpniu poprzedniego roku miałem taką sytuacje na Wiśle... Łowiąc późnym wieczorem na jednym z przelewów zauważyłem pięknego klenia (charakterystyczna fala...). Łowić zacząłem swoimi najlepszymi woblerami jednak "koleś" miał to mocno w d...e ;). Następnie zakładałem różnego rodzaju obrotówki nr. 2, 3 i dopiero zmiana koloru spowodowała że wyszedł do niej kleń. Nadmieniam iż każdą obrotówkę prowadziłem tak samo tzn. bardzo wolno z krótkimi przerwami w zwijaniu. Cała ta sytuacja trwała ok. 30 min.
Proponuję również zmienić miejsce i poszukać kleni poza miastem, takie łowienie będzie dużo przyjemniejsze niż wśród tego miejskiego hałasu. Pozdrawiam
(2010/02/03 10:37)
Chciałem się udzielić, ale przedmówcy powiedzieli chyba wszystko:)
Też takie sytuacje miałem:)
Ryba mnie widzi, ale nie ucieka:)
Wtedy nie ma szans, żeby zaatakowała:)
Mowa oczywiście o większych sztukach, bo te małe, to nawet przy nogach walą;)
Nie będę sie rozpisywał, bo jak już wspomniałem, wszystko jest już ładnie opisane przez kolegów:)
(2010/04/15 10:29)
