Odrzańskie feederowanie-relacje z wypraw.

Po piątkowych, porannych boleniach, tak się złożyło, że wieczorem, znowu wylądowałem nad Odrą. Tym razem z feederami. Cel, to nocny leszcz, ale tak na poważnie, pojechałem na ryby po to, aby nie siedzieć w domu. Tak więc, główny cel wyprawy, to posiedzenie na łonie natury, a przede wszystkim, wyspanie się. Te leszcze, to tak przy okazji.

Nad wodą byliśmy (pojechałem ze znajomym) po godz. 20. Gdy zajeżdżamy, spotykamy kolegę po kiju (manieku80), który łowi wieczorne podleszczaki 30-35 cm. Witamy się, zamieniamy kilka zdań i idziemy nazbierać drewna.

Przed zapadnięciem zmroku, łowię jeszcze kilka uklei, tak na wszelki wypadek, jakby chciało się komuś zapolować za sandaczem. O godz. 22.30, w końcu posyłam zestawy do wody. Jest nas trzech, więc postanawiam od razu założyć jedną ukleję. Pod leszcza jest 5 zestawów, a do tego są różne, więc jak będzie "chciał", to ktoś powinien zacząć go łowić, a ukleja na jednym zestawie, to szansa na rybę z zębami.

Niestety, z nadejściem nocy, brania się skończyły. Mariusz trafia bodaj dwa małe leszcze, a Michał krąpie. U mnie cisza.

Przed godz. 2, Mariusz się pakuje i jedzie do domu. Ja zatem, wchodzę na jego miejsce, co pozwoli mi, posyłać zestawy w ciekawsze (oczywiście dla mnie) miejsce. Efekt jest taki, że może po pół godz., wyjmuję pierwszego leszcza. Taki nie za duży, 45+ cm. Brał tak delikatnie, że nie widziałem brania - po prostu chciałem przerzucić zestaw.

Tej nocy, nie wydarzyło się już nic. Dopiero o wschodzie słońca, tuż przed godz. 5, mam piękny "przerywany" odjazd na uklei. Jak się okazało, był to mały sandacz. Wyglądał na około wymiarowego, a miarka pokazała 50-51 cm. Rozmiarówka "jazgarzowa", ale grubas z niego był niesamowity. Pamiątkowe zdjęcie, z pierwszym osobnikiem tego gatunku, w tym roku i do wody. No, w marcu był taki ok. 65 cm, ale w okresie ochronnym się nie liczy.

Gdy robi się całkowicie jasno, rusza się mała ryba. Łowię kilka krąpi i dwa leszcze, ale małe. Jeden ma ok. 30, a drugi ok. 45 cm.

Przez cały dzień, nie dzieje się nic. Był to z założenia wypad "piknikowy", więc się trochę człowiek poopalał, był też czas na "poganianie" w wodzie. Gdy było już zbyt gorąco, przyszedł czas na leniuchowanie w cieniu. Cień znajdował się dobrych kilkadziesiąt metrów od stanowisk, co spowodowało, iż przegapiłem jedyne branie dnia. Branie na ukleję, którą coś trochę pokiereszowało.

Z wieczora, kolega zalicza na ukleję "uklejowe" branie, a na brzegu ląduje ok. 30 cm "pistolet". Pod wieczór, ma drugie branie, ale już zdecydowanie pewniejsze i tym razem, jest to sandacz, równo 50 cm.

Po godz. 18, zwijamy się i ruszamy w drogę powrotną. 22 godz., podczas których, planem było wyspanie się, okazało się być godzinami bezsennymi. A zatem, druga doba z rzędu, bez spania. Dały w kość, dziś prawie cała niedziela przespana. Tej nocy, też trzeba się wyspać, gdyż z powodu obecnych upałów, przerzucam się tylko i wyłącznie na nocne łowienie. No, na wieczorno-nocno-poranne, które chcę "zaliczyć" jutrzejszej nocy.


Półmetrowy "jazgarz".

Jednak się skusiłem. Z zapisaniem się, czekałem do ostatniej chwili, aby mieć "przed sobą", w miarę wiarygodną prognozę pogody (ze spinningiem to bym się mógł pokusić, ale nie lubię łowić feederami w deszczu).

W piątek, 13-go czerwca, tuż przed zamknięciem sklepu, zjawiam się wraz z kolegą w sklepie GRYF, u Marka, w celu zapisania się w "ostatnim momencie" na zawody. Przy okazji dokupujemy brakujące "smakołyki" (część mamy od Pawła, forumowego gruncika28).

Sobota, godz. 15, ruszamy z Lubina, a w Ścinawie dołącza do nas kolejny uczestnik zawodów, "prywatnie" kolega od lat - Paweł (jokeras). Nad wodą, w porcie, zjawiamy się o godz., 16. Trafiamy na znajomych, ale nie mamy czasu nawet porozmawiać, gdyż mamy niespełna godzinę, na zrobienie zanęt. Niestety Gruncik także ma zawody (MO, które wygrał - gratuluję!), więc nie mógł nam użyczyć swoich wiader, sita, itd. Nie mógł też, przygotować nam zanęt w sposób bardziej profesjonalny - z całą pewnością jest w tym wprawiony. Musieliśmy poradzić sobie jednym wiadrem 25 l, dwoma dyszkami "po farbach" i sitem z dużymi oczkami, które nie pasowało do żadnego wiadra - nawet nie sprawdziliśmy wcześniej, czy pasuje.

Zatem, szybkie "przetarcie", po którym i tak mieliśmy masę grudek, a następnie "zabawa" w mieszanie oraz klejenie kul. Oczywiście nie zdążyliśmy zrobić wszystkiego, a już musieliśmy jechać na miejsce zbiórki. Tam czekali już na nas niemal wszyscy "startujący", w tym kolega Mariusz (manieku80), którego poznaliśmy w zeszłym roku nad Odrą. Jest on "nie stąd" i w zawodach jest, jako gość.

Losowanie ostróg. Zapisaliśmy się, jako ostatni, więc nam pozostała... niewylosowana przez nikogo główka. Szczęście się do nas uśmiechnęło, gdyż została nam całkiem dobra miejscówka, której ukształtowanie znam dosyć dobrze, jednak przed startem, zbadałem dokładnie dno, aby wiedzieć "co, gdzie i jak", gdyż dosyć dawno na niej nie łowiłem.

Po losowaniu, jedziemy szybko na stanowisko nr 6 i kończymy przygotowania, związane z zanętą. Po tej czynności, kręcę nowe zestawy (brakło na to czasu wcześniej) i staram się uporządkować stanowisko, aby mieć możliwie wszystko pod ręką.

Godz. 18.30 - jest sygnał, który oznacza START, a ja nie mam w ręku kul, w koszyku nie ma zanęty. Widzę (i słyszę), jak inni zawodnicy już nęcą, więc szybko nabijam koszyk, zakładam przynętę na haczyk i posyłam zestaw w wybrane miejsce. Chcę się wziąć za wrzucanie kul, jednak natychmiastowe branie, nie pozwala mi na to. Szybko łowię pierwszą rybę, którą jest ok. 15 cm krąp. Podczas wrzucania kul, wyjmuję jeszcze dwa krąpie.

Po zanęceniu, łowię na przemian krąpie i ukleje. Są to małe sztuki, od 10 do 20 cm. 20kilka, to już te "duże". Rzuty muszą być bardzo precyzyjne , gdyż niewielki błąd, to dłuższa strata czasu, zazwyczaj bez brania. Kolega z napływu łowi same ukleje, a ja mam w siatce naście ryb. Przenosi się więc do mnie i razem odławiamy małe, ale bardzo nabite krąpasy. Znajomy łowi ok. 30 cm rozpióra, a ja trafiam między krąpiami, 5 płotek.

Gdy zaczyna się ściemniać, brania są coraz zadrze. Wykorzystując ten moment, nęcę nocną miejscówkę, z nadzieją, że podejdą leszcze i uda mi się je przytrzymać. Niestety, z nęconego za dnia miejsca, nie ma już brań, a w nocną miejscówkę, gdzie miały być leszcze, weszły ukleje, które się nie liczą.

Aby nie tracić czasu, aż zaczną się brania "prawidłowych" ryb (albo i nie zaczną), przeniosłem się z jednym kijem na napływ i już w pierwszym rzucie, mam krąpia, a następnie małego, ok. 28-30 cm leszcza. Przez całą noc, regularnie, odławiałem z tego miejsca krąpie. Na zapływie, miałem tylko jedno branie, łowiąc krąpia.

Korciło, aby drugi kij też ustawić na napływie, jednak "intuicja" nie zawiodła i na sam koniec nocy, mam branie, na które czekałem. Leszcz kilkukrotnie się "szamotnął" na początku i niemal bez walki, dał się wprowadzić do podbieraka. Oceniamy go na ok. 45 cm i dobry kilogram wagi.

Gdy zaczyna świtać i na napływie zaczynają gościć uklejki, przenoszę się całkowicie na miejscówkę, z dnia poprzedniego. Krąpie pojawiają się, gdy tylko robi się jasno i odławiamy je regularnie do godz. 7. W międzyczasie, spinam dwie sztuki z rzędu, pod samymi nogami. Okazało się, że haczyk się trochę stępił. Po wymianie na nowy, spinek już nie było. Na dwie godziny przed końcem zawodów, wszystko siada, brania ustają. Ryba ewidentnie odeszła. Idę więc z jednym kijem na warkocz i odławiam małe kiełbie. Może pół godziny przed końcem zawodów, wykonuję daleki rzut, w środek basenu i... jest krąp. Przypadek? Być może, ale posyłam natychmiast tam oba zestawy i doławiam drugiego. Ostatnią rybę łowię po sygnale, który oznaczał 5 minut do końca zawodów. Ajć, gdybym nie zajął się tymi kiełbiami, tylko poszukał wcześniej tych krąpi...

9.00 - koniec zawodów. Zanim dochodzi do nas sędzia, jesteśmy już spakowani. Kolega rozmawia przez tel., więc najpierw ważone są moje ryby. Waga pokazuje 4650 g. U kolegi jest niestety tylko 1800 g. Łącznie mamy 6450 g. Ważony jest także leszcz, kandydat do ryby zawodów. Waga pokazała 1060 g.

Płuczemy i rozkładamy siatki, aby schły i idziemy na miejsce zbiórki, oczekiwać na ciepły posiłek, który powinien zaraz przyjechać. Po skonsumowaniu, następuje ogłoszenie wyników.

Najpierw wyniki gości. Mariusz złowił 3190 g, jednak nieoficjalnie, przekroczył 4 kg, gdyż część ryb mu uciekła. Powód: silny wiatr, który się zerwał z wieczora, przestawił mu siatkę i zanim się zorientował, trochę ryb odzyskało przedwcześnie wolność.

Następnie odczytywanie wyników, uzyskanych przez zawodników z naszego koła. Miejsce czternaste, ..., dziesiąte..., piąte, czwarte. A więc podium jest na pewno. Niestety, nasze nazwiska zostały wyczytane już przy trzecim miejscu.

Na końcu jeszcze nagroda za rybę zawodów. Szczęście dopisało po raz trzeci (przy trzecim występie na tych zawodach), gdyż znowu „trafiło na mnie”.

Pamiątkowe zdjęcia grupowe, pożegnanie się i jedziemy do domu.

Na koniec jeszcze kilka liczb i małe podsumowanie.

Wyniki indywidualne (kolejność "wiekowa" - od najstarszego): 

Mariusz (manieku80): 3190 g, miejsce 5.

Paweł (jokeras): 1980 g, miejsce 12.

Mariusz (wedkarz2309): 4650 g, miejsce 1.

Michał: 1800 g, miejsce 14.

Podium:

I miejsce: 3890 + 2840 = 6730

II miejsce: 4320 + 2150 = 6470

III miejsce: 4650 + 1800 = 6450

Ryba zawodów:

Leszcz 1060

Osobiście, udało mi się złowić kilkadziesiąt krąpi (myślę, że 50+), 6 płoci, 2 leszcze i ok. 10 kiełbi. Do tego ryby, które nie poszły od siatki, tj. dużo uklei i niewymiarowy kleń.

Pełne wyniki oraz zdjęcia, dostępne są na stronie koła:

http://klubnatura.elubin.pl/wyniki/2014/wyniki_nocne_druzynowe_gruntowe_2014.htm

http://klubnatura.elubin.pl/galerie/2014/Zawody/nocne_druzynowe_gruntowe_2014/album/index.html

Osobiste wrażenia? Organizacja i atmosfera super - tutaj nie ma się do czego przyczepić.

Ocena własnej osoby? Tutaj niestety nie jest tak kolorowo:

- ani razu nie wybrałem się na trening (tutaj winę zrzucam na bolenie), więc nie miałem pojęcia (poza teoretycznym), czego się spodziewać. Ostatnio na tym odcinku Odry, tą metodą, łowiłem... rok temu, na zawodach,
- niestety, ale znowu "zadziałała" zasada: wszystko na ostatnią chwilę. Przez to, nie mogłem się skupić na jak najlepszym zrobieniu zanęt - wszystko było robione w wielkim pośpiechu, niedbale, itp.,
- nie zrobiłem sobie żadnego przyponu i za każdym razem, musiałem go wiązać podczas zawodów, tracąc czas na "kręcenie",
- brakło mi zanęty "koszykowej" i musiałem przez kilka ostatnich godzin, łowić jakąś zapasową, którą miałem w aucie,
- z nęcenia także nie jestem zbytnio zadowolony (m.in., nie udało mi się przytrzymać ryb do końca zawodów),
- sporo przed końcem, brakło mi... jednego rodzaju przynęt,
- wyślizgnął mi się jeden krąp podczas rzutu ("wierzgnął" się) i nie trafiłem do siatki,
- nie udało się osiągnąć celu: wygrana i indywidualnie wyższy wynik, od drużyny z drugiego miejsca,
- pewnie by się jeszcze coś znalazło.

Ale są i "myślniki", z których jestem/powinienem, być zadowolony (z góry sorki, że napiszę o sobie "chwaląco"):
- przez 12 godzin (od startu, do godz. 7 rano), udawało mi się regularnie odławiać ryby - dłuższe przerwy bez brań, nie istniały (no, w godz. 7-9, wyglądało to już zupełnie inaczej, ryba odeszła - ale o tym napisałem wyżej),
- gdy na początku nocy brania ustały, nastąpiła szybka reakcja i natychmiastowe znalezienie ryb w innym miejscu,
- żadna ryba mi nie padła w siatce, odpłynęły wszystkie,
- udało się zrobić najwyższy wynik indywidualnie (spośród 29 zawodników - się poszczęściło),
- udało się złowić największą rybę zawodów (spośród 58 zestawów - się poszczęściło),
- to chyba wszystko.

Z tego miejsca, pragnę pogratulować zwycięzcą, a także każdemu, kto wziął udział w zawodach.

Woda mała, czas bolenia minął (w moim przypadku), więc mogłem nareszcie wybrać się z feederami, na jedną z wielu odrzańskich opasek. Nad wodą pojawiłem się wczoraj, w okolicach południa. Nie wiem, co mnie podkusiło, ale zacząłem od przyponów 0,14 mm. Na opasce, przy feederach, to niemal, jak strzał w kolano. Głównym celem, był opaskowy kleń.

Pierwsze branie - przypon przetarty na kamieniach. Drugie branie - przypon przetarty na kamieniach. W obu przypadkach, straciłem ryby w tym samym miejscu, więc przeniosłem się w to miejsce, aby nie tracić więcej ryb. Trzecią rybę już udało się wyjąć. Był to krąp między 25, a 30 cm. Tym razem przypon nie został nigdzie przetarty, ale komfort z taką grubością, na takim łowisku, był przynajmniej nijaki. Pozmieniałem więc w obu zestawach przypony na 0,18 mm.

Lipiec otwarty.


Dziś wyjazd na dwa tygodnie na wczasy, więc plany na początek lipca, były następujące: dwa, dwudniowe wypady, z głównym celem: brzana. Ale, jak to dosyć często bywa, na planowaniu się skończyło. Co prawda udało się zrealizować jeden, dwudniowy wypad, ale nie za brzaną - rosnąca woda, uniemożliwiła ustawienie się na zaplanowanej wcześniej miejscówce. Ale od początku...


Środa, południe, wyjeżdżam wraz z kolegą z Lubina. Ale czy aby, na pewno? Wszystko spakowane , a silnik nie chce się uruchomić. Nic, nawet nie "piśnie". Angażuję więc brata, który podjeżdża drugim samochodem i połączenie akumulatorów kablami, rozwiązuje sprawę. Jedziemy więc do Marka na zakupy, ale tak na wszelki wypadek, zabieram ze sobą kable. Po krótkiej wizycie w wędkarskim, auto ponownie nie chce odpalić. Wypychamy więc „golfika” na ulicę, "wskakujemy" na awaryjne i już drugie auto, udziela nam pomocy. Już wiemy, że bez takiej pomocy nie wrócimy z ryb, ale mimo to, ryzykujemy i jedziemy na wybraną miejscówkę, na którą mówię "koniec świata". "Koniec świata", ale presja wędkarska spora, więc liczyłem, że i w tygodniu ktoś się pojawi.


Moja ulubiona ostroga jest wolna, więc rozkładamy się oczywiście na niej. Przez małe problemy z autem, jesteśmy sporo spóźnieni. Gdy jesteśmy na miejscu, jest już godz. 14. Obawialiśmy się, że będzie dużo syfu. I owszem, rosnąca woda, pakowała w baseny bardzo dużo śmieci (głównie różnej wielkości patyki i gałęzie), ale akurat nasza klatka, była czysta.


Kolega siada na szczycie i posyła oba zestawy w warkocz. Natomiast ja, jeden z zestawów, posyłam bardzo daleko w nurt, aby mi go zniosło tam, gdzie chcę, a drugi lokuję w basenie. Początek jest bardzo obiecujący. Dosłownie kilka minut po zarzuceniu, znajomy ma pewne branie i wyjmuje pierwszą rybę dnia. Był to kleń 40 cm. Moje wędki nie chcą być "z tyłu" i jedna z nich, także pokazuje branie. Jak się okazuje, jest to certa. Nieduża, ale o większe raczej ciężko i niezbyt często się trafiają bardziej "okazałe". Miarka pokazała 33 cm.


Wypinam ją, odkręcam sztycę od kosza, aby mi nie przeszkadzała i gdy chcę ją sfotografować, mam branie na drugim kiju. Podbierak zajęty, więc muszę podebrać rybę ręką. Jest to kleń, taki między 35, a 40 cm. Zanim daje się podebrać, wypina się. Wykonuję drugi rzut i chcę się zająć w końcu certą, ale zaraz po opadnięciu zestawu na dno, jest kolejne branie. Tym razem biorę kosz z certą i podbieram klenia. Miarka pokazuje 41 cm.


Uwalniam dwie ryby, doławiam jeszcze jednego, małego klenia i... krąpie wkraczają do akcji. Nie sposób się od nich odpędzić. Próbuję też na zasyfionym napływie, ale i tam nie można złowić nic innego. Czekam więc na noc, odławiając kolejne krąpie. Jeszcze przed zmrokiem, zmieniam nieco swoje stanowisko (główny cel wyprawy, to nocny leszcz) i póki jest jeszcze widno, wykonuję rzuty w wybrane miejsce, aby "potrenować" je przed nocą, gdy nie będę widział, gdzie dokładnie leci zestaw.


Jeszcze przed zupełną ciemnością, mam piękne branie, ale jest to mały kleń. Gdy robi się noc, zmieniam przynęty, które sprawdzają się najczęściej przy nocnym leszczu, ale na białe robaki, łowię... ukleję. Na jeden hak idzie rosówka, na drugim kombinuję z małą przynętą, ale początek nocy, jest bezowocny.


Przed północą plącze mi się przypon tak mocno, że muszę zrobić nowy. I to był moment, który zmienił wszystko. Postanowiłem, że ukręcę mały haczyk, na cienkim przyponie. Już w pierwszym rzucie, mam branie i od razu czuję, że jest to fajna ryba. Trochę walki, głównie przy brzegu i pierwszy nocny leszcz, ląduje w podbieraku. Budzę kolegę, aby pokazać mu zdobycz. Po mierzeniu (55 cm), pamiątkowa fotka i do wody.


Po kilkudziesięciu minutach, jest drugie branie i w podbieraku ląduje brat bliźniak. Także 55 cm. Oczywiście pamiątkowa fotka i szybko do wody.


Nie wiem, czy mija 5 minut i świetlik na szczytówce, znowu się rusza. Tym razem leszcz ma niespełna 50 cm, a po niedługim czasie, na brzegu ląduje kolejna, przeszło 50 cm sztuka.


Mija 10, może 15 minut od złowienia ostatniego leszcza, a już holuję kolejnego. Nie są to byki, ale zabawa na delikatnych zestawach, jest przednia. Ten leszcz ma 57 cm.


Po kilkunastu minutach łowię kolejnego pięćdziesiątaka i po nim następuje dłuższa przerwa w braniach. Po godzinie, gdy dochodzi godz. 4 i na wschodzie zaczyna się nieśmiało rozjaśniać, mam kolejnego leszcza. Miarka po raz trzeci, pokazała 55 cm.


Gdy zaczyna się robić widno, w miejscówkę wchodzą krąpie. Przeszła więc przez głowę myśl, aby przenieść się na dzienną miejscówkę, i tak sobie pomyślałem na głos: ciekawe, dlaczego za dnia te leszcze nie biorą (owszem, jakieś tam pojedyncze osobniki, czasami się trafią). Więc kolega na to, że to pewnie chodzi o to, że one za dnia gdzieś uciekają i by trza było je znaleźć. Nie wiem, dlaczego, ale to dało mi takiego pozytywnego "kopa" i postanowiłem, że jeśli są w zasięgu rzutu, to zrobię wszystko, co jestem w stanie, i dobiorę się do nich. Owy basen znam dosyć dobrze, więc wiem, gdzie są spadki, blaty, jak szeroka jest rynna, itd. W nocnym miejscu ich już nie ma, wiec na chwilę spróbowałem pomyśleć po "leszczowemu" i stwierdziłem, że nie chciałoby mi się uciekać za dnia gdzieś daleko. Posłałem więc zestaw w rynnę, która jest w bezpośredniej bliskości z nocną miejscówką i... już w pierwszym rzucie, mam małego (ok. 35 cm), ale jednak leszcza. Po chwili i kolega trafia pierwszą sztukę. Jest równie mały, jak ten mój, ale są i dopóki słońce nie przedrze się przez drzewa, mam nadzieję, na kolejne brania.


Już wiemy, gdzie siedzą, a po niedługim czasie, kolega trafia z rynny kolejnego, takiego 40+ cm. "Marudzę", że moglibyśmy złowić jeszcze na koniec po jakiś lepszym. No i mam bardzo powolne branie, a po zacięciu, czuję, że to będzie piękny i największy leszcz, tej wyprawy. Ryba próbuje uciec, koszyk wchodzi w zaczep i leszcz zrywa przypon. Po tej rybie, nastaje dłuższa przerwa, ale zanim dociera do nas słońce, trafiamy jeszcze po jednym leszczu. Oba mają równo po 54 cm.


Gdy mu się przyglądam, nie wierzę własnym oczom. Widzę bliźniaczo podobnie zniekształcony fragment ogona. Od razu przypomniał mi się leszcz, którego złowiłem tutaj... dwa lata temu. Znalazłem te zdjęcie w komputerze, zrobiłem porównania. Leszcz to taka ryba, przy której ciężko jest o takie porównania, zwłaszcza po tak długim czasie. Mocno się zmienił, szczególnie ubarwieniem (teraz jest wręcz ciemnobrązowy). Po bardzo dokładnej analizie, jestem na 100% pewny, że to ta sama ryba!


Po godzinie 6, łowię ostatniego leszcza. Nieduży, około 40 cm. Gdy słońce już "wchodzi" na nasze stanowisko, zaczynają się brania krąpi. Na jeden hak, leci więc połówka rosówki, a na drugi, dwa ziarna kukurydzy. Niedługo po zarzuceniu, mam ciekawe branie, ale ryba jest mało ciekawa. Jest to ok. 30 cm karaś srebrzysty, który miał bliskie spotkanie, z zębami.


Od tego momentu, nawet cała rosówka, nie była w stanie "odpędzić" się od krąpi. Zakładałem na jeden hak kilka ziaren kukurydzy, a na drugi rosówkę, a i tak, wyjmowałem krąpie. Nawet takie po kilkanaście centymetrów. Szukałem innych ryb, gdzie tylko się dało, ale krąpie były wszędzie.


Przed godz. 13, mam kolejne branie. Zestaw mam ustawiony na spadku, więc po pierwszym szarpnięciu, zestaw turla się w dół, w moją stronę, robiąc luz na żyłce. Widząc to, myślę, że to kolejny krąp. Podchodzę więc spokojnie do wędki, robię przycinkę i zaczynam hol. Zestaw był świeżo rzucony, więc w koszyku jest jeszcze pewnie zanęta. Jednak czuję, że i ryba jest większa. Ale, aby się nie "napalać" zbyt mocno, mówię do kolegi, śmiejąc się przy tym, że to pewnie większy krąp, taki z 25 cm. Jednak, gdy ryba pokazuje się po raz pierwszy, z moich ust wychodzą następujące słowa: łooo, ale płoć! Tylko mi ledwo śmigła, ale zdążyłem zauważyć jej mały pyszczek i pomarańczowe płetwy. Oczywiście natychmiast sięgnąłem po podbierak i po kilku wybrykach, ładna płoć, była już moja. Najpierw kilka pamiątkowych zdjęć i czas na mierzenie. Miarka pokazała 42 cm. A więc, "płociowy" cel, osiągnięty, aczkolwiek, jakiegoś piorunującego wrażenia, to ona na mnie nie zrobiła. Myślałem, że taka płoć, będzie wyglądać bardziej okazale. Ale nie mam co wybrzydzać. Życiówka poprawiona + pierwszy złoty medal.


Ot, taki rodzynek między krąpiami, które brały bez przerwy, do wieczora. No, trafiam jeszcze jednego klenia, ale jest mały, niespełna 30 cm.


Jest tylko jeden wędkarz, ale jak się okazuje, jest też z Lubina i pomógł nam bardzo chętnie. Podjechał do "dziadka" nową terenówką, kable poszły w ruch i o godz. 18, ruszyliśmy w drogę powrotną.



Reasumując. Mimo, iż za dnia rządził krąp (przeszło 30 sztuk), to udało się złowić kilka innych ryb: 4 klenie (trzy bardzo małe i jeden trochę mniej mały - 41 cm), certę (33 cm), karasia (ok. 30 cm) i płoć (42 cm). Najbardziej nastawiałem się na nocnego leszcza, który dopisał. Przez 3 godziny, udało mi się złowić 9 sztuk, z czego zdecydowana większość miała pow. 50 cm długości. Z rana, udało się dołowić jeszcze 3 osobniki, co łącznie daje dwanaście leszczy. Pewne wnioski się nasuwają, sporo rzeczy się standardowo powtórzyło, ale nie będę wszystkiego pisał - niektóre rzeczy, pozostawię dla siebie. Nie uważam się za jakiegoś tam "wyjadacza" nocnych leszczy, ale pewne spostrzeżenia, chcę zostawić tylko dla siebie. M.in., dlatego, żeby nie było, że się "panoszę".

Co ciekawe, wszystkie leszcze, pow. 50 cm, były co prawda pięknie wybarwione (na zdjęciach tego nie widać, gdyż lampa błyskowa mocno je "rozjaśnia"), ale były także mocno pokaleczone (zdjęcia robiłem z tej "lepszej" strony), jakby niedawno skończyły tarło. Przyznam, że takich "pokiereszowanych" leszczy w lipcu, to jeszcze nie łowiłem.

Teraz czeka mnie dwutygodniowa przerwa od wędkowania (dziś wyjeżdżam na wczasy), ale jeśli chodzi o tego leszcza, którego złowiłem teraz i dwa lata temu, to po powrocie, zrobię szczegółowe porównania i wstawię na forum.



W końcu pękło "40" - płoć 42 cm.

Kolejny wypad miał być na week., ale... nie wytrzymałem i wyskoczyłem już wczoraj, tj. w środę.

Kilku rzeczy mi brakowało, więc musiałem poczekać do godz. 10, kiedy to zostanie otwarty sklep wędkarski. Nad wodą byłem ok godz. 10.30. Spokojne rozłożenie się i dwa zestawy lądują w wodzie. Na jednym kukurydza, na drugim pęczek białych robaków.

Tego dnia, miało przyjść duże ochłodzenie, nagły spadek temperatury i byłem ciekaw, jak ryby na to zareagują. Czy będą przed ochłodzeniem ochoczo żerować, a może tuż po?

Jak się okazało, bardzo długo czekałem na pierwsze branie. Nastąpiło ono po godz. 15, kiedy to zaczęły się zbliżać deszczowo-burzowe chmury i już było słychać pierwsze grzmoty. Był to równo 40 cm kleń, który skusił się na 2 ziarna kukurydzy.

Była to jedyna ryba, póki było jeszcze gorąco. Bardzo ciemne chmury, wraz z ulewnymi deszczami, przechodziły kilkukrotnie to po lewej, to po prawej stronie ode mnie. Tylko jedna mnie złapała. Deszcz był intensywny, ale niezbyt długi i wiatr zaraz wszystko osuszył.

Gdy się ochłodziło, coś zaczęło się dziać, ale były to tylko krąpie w okolicach 25 cm i brały bardzo sporadycznie.

Ok. godz. 16.30, poczułem, że mam na kiju niezbyt dużą, ale dziwnie waleczną rybę. Gdy blisko brzegu spróbowała uciec, pokazując, na co ją stać, domyśliłem się, że to mała brzana. Wąsata dama nie miała nawet wymiaru, który wynosi 40 cm.

Niestety pod wieczór zaczęła podnosić się woda, a wraz z nią, spływało sporo syfu, który zaczął przeszkadzać w łowieniu. Do domu zwinąłem się o godz. 22.30 i gdy było ciemno, ostatnią rybą dnia, był dziesiąty krąp.

Ciekawostka z tego wypadu taka, że białe robaki w ogóle nie "chodziły". Wszystko siadło na kukurydzę, a mięso nie było nawet ruszane, co jest przedziwną sprawą, gdyż za dnia niemal zawsze, krąpie i ukleje, nie dają podejść do przynęty innym rybom.


Jedyny kleń, tego dnia - 40 cm.

Kolejne (drugie, w tym roku) zawody, w których wystartowałem, przeszły do historii.

Zawody są trochę inne, niż te, które są "na co dzień". Jest to połączenie przynajmniej dwóch metod: głównie spławik i grunt. W drużynie są trzy osoby. Ale od początku.

Osobiście, przygotowania do zawodów, rozpocząłem w piątek. Wiązanie przyponów, itp. W sobotę od rana, zakupy, itd. Bla, bla, bla. Tak minęła większa część dnia.

Zbiórka nad Odrą, o godz. 18, więc jesteśmy na miejscu trochę przed czasem, a tam czekają już prawie wszyscy. 16 drużyn (tj., 48 zawodników), z okolicznych kół (zawody otwarte). O pełnej godzinie, odczytanie regulaminu, losowanie, itd. Na pewno nie chcemy trafić na żadne z 4-5 pierwszych stanowisk. Tak też się stało, gdyż "wywaliło" nas niemal na sam koniec - nr 15.

Start o godz. 19, więc wsiadamy do aut i udajemy się szybko na wylosowaną ostrogę. Krótkawa, ale jak się okazuje, jest głęboka i to nie tylko w przybrzeżnej rynnie, ale niemal w całym basenie.

Wszyscy zaczynamy od zapływu. Paweł (gruncik28) za dnia "jedzie" tyczką, ja wraz z Michałem, "ciśniemy" feederami. Punkt dziewiętnasta, feedery lądują w wodzie, a Gruncik kończy się rozkładać z "laską".

Początek jest taki, jaki miał być. Rzut, kilka sekund, branie, zacięcie, hol, krąp, rzut, kilka sekund, ..., krąp,..., krąp, itd. Właściwie aż do zmroku, co chwilę, w siatce lądowały kolejne "punkty".

Niestety, pod tyczką nie było w ogóle ryby ( jeden, spięty "klocek" ) i to nas trochę martwiło, ale była nadzieja w nocnych bonusach. Gdy Paweł odłożył tyczkę, poszedł z kijkami na napływ i jak się okazało, było tam zdecydowanie więcej ryb. Miejsca było bardzo mało, ale mimo to, wcisnąłem się jednym feederem. Na zapływie trzy kije (dwa Michała i jeden mój), na napływie także trzy (dwa Pawła i jeden mój). Zapływ "milczał", sporadycznie dając krąpia, czy małego leszcza. Natomiast napływ "żył", jakby to był środek dnia. Mniej więcej do północy, wyjmowaliśmy krąpia, za krąpiem.

Oczywiście, aby nie "tracić" punktów, wcisnąłem się i drugim feederem. "Łoiliśmy" więc krąpie i małe leszcze, na cztery kijki. Po północy, częstotliwość brań, zmalała, ale za to, ryby były zdecydowanie konkretniejsze. Po jednym z brań u kolegi, ryba wjechała w nurt i korzystając z delikatnego zestawu, spłynęła przelewem, na stronę zapływową i tam potoczyła się dalsza część holu. Leszcz wypiął się w podbieraku. Był piękny i mierzył 59 cm. Niedługo po tym, Paweł wyjmuje drugiego bonusa. Tym razem leszcz ma ok. 55 cm.

W końcowej "fazie" nocy, gdy brania chwilowo ustały na napływie, zaczęło się szukanie ryby. Jednym kijem na napływie, drugim na zapływie. Zapływ dał jednego bonusa. Michał trafił przeszło 40 cm leszcza. Napływ dał Pawłowi kolejne dwa, ale niestety nie zostały wyjęte.

Gdy zaczęło świtać, Gruncik ponownie zabrał się za tyczkę, a feedery ponownie powędrowały w zapływową rynnę. Owszem, brania były, ale bardzo sporadyczne, więc uciekłem z jednym kijem na napływ, gdzie niemal co rzut, miałem tego- i zeszło-roczne krąpie. Te na zapływie były sporadyczne, ale kilkuletnie, więc łowiłem i tutaj i tutaj.

Po godz. 7, gdy słońce wyszło zza drzew, w końcu ruszyło się coś pod tyczką. Gruncik zaczął "napierdzielać" krąpia, za krąpiem, w tempie nieosiągalnym przy łowieniu feederami.

O ile na zapływie, łowione krąpie były jednej wielkości (od 15 do 20 cm), to napływ, z minuty na minutę, stawał się coraz ciekawszy. Zaczęło się od klenia, który miał 24,6 cm. Wrócił więc do wody. Następnie trafiła się brzana. Niestety także była niewymiarowa. Drugi kleń, był już wymiarowy. Do "ręki" tak z 28, do 30 cm. Trafiła się także płoć, oraz kilka ładnych krąpi do 30+ cm. Był też nieduży leszcz. Działo się. Paweł "łupał" krąpie i poza nim, na zapływie nastała cisza. Postanowiłem więc, nieco się do niego przybliżyć zestawem, ale tak, aby nie było też za blisko. To pozwoliło mi, dołowić jeszcze kilka, może kilkanaście krąpi.

Zawody skończyły się o godz. 9 rano. Do ważenia byliśmy przedostatni, więc zdążyliśmy się spakować.

Paweł ma dwa bonusy, Michał jeden, a ja żadnego (największa ryba, to krąp 33 cm). Ale w moim przypadku, na razie żadne zawody nie odbiegają od "normy", tj., w lubińskich zawodach, za każdym razem, przynajmniej jeden bonus, natomiast w ścinawskich, wynik zbudowany na samej drobnicy, jeszcze nigdy nie trafiłem bonusu.

Pierwsza do wagi, poszła moja siatka. 6.520, bez bonusu, samej drobnicy. Cel nie został osiągnięty (10.000), ale nie jest najgorzej. Cieszy fakt, iż jest to 6,5 kg, bez większej ryby. Następnym razem, dołowić dwa leszcze i "dyszka" pęknie.
Druga do wagi, poszła siatka Michała. Z jednym bonusem, 6.300.
Na końcu do wagi, poszła siatka Pawła. Z dwoma bonusami, 9.400.

Razem daje to nam przeszło 22 kg. Cel minimum, to było 25 kg, więc trochę zabrakło. Można gdybać, że gdyby nie te stracone bonusy, itd., ale nie ma co "lamentować", nie wyjęte ryby nie mają prawa "głosu", liczy się tylko to, co jest w sieci.

Na miejscu zbiórki, smażymy kiełbasy i czekamy na ogłoszenie wyników. Jednak z pewnego źródła wiemy, że niestety nie udało się wygrać i przegraliśmy mniej więcej o kilogram.

Oto wyniki pierwszej trójki:
1. 23+ kg.
2. 22+ kg.
3. 17+ kg.

I jeszcze wyniki ind., naszej drużyny.
1. Paweł (gruncik28) - 9.400 kg.
2. Mariusz (wedkarz2309) - 6.520 kg.
3. Michał - 6.300 kg.

Osobiście, do wagi miałem: 102 krąpie (do 33 cm), 3 leszcze (po ok. cm), 3 płocie (po 20+ cm), 1 klenia (pod. 30 cm), 1 jazgarza i kilka kiełbi. Do wagi nie nadawał się niewymiarowy kleń i brzana, oraz kilka uklei.

Innych wyników niestety nie znam.

Następny wypad już zaplanowany, ale tym razem, to prywatne łowienie "bonusów".

6.520 kg, samej drobnicy.

No właśnie, odchudzanie zestawu robi czasem swoje. Czytałem relacje z tegorocznych mistrzostw świata w połowie na feeder Irlandia 2014, Mistrzowie świata Anglicy stosowali zamiast żyłki głównej, plecionkę Sufiks Matrix 0,10mm, cienki materiał i zerowa rozciągliwość = bardzo dobry przekaz brań.