Jaki to rak- polski czy przybłęda?
utworzono: 2013/05/20 22:49
Złowiłeś go ?
Nie złowiłem. Znalazłem w kałuży przy Wiśle poszukując pijawek.
[2013-05-24 19:47]
Kiedyś obecność raków była identyfikowana z czystą wodą, dziś "amerykańce" żyją nawet w szambach.
[2013-05-29 18:54]
Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek
[2013-05-30 09:38]
Cześć :) Jak to mówią : " Na bezrybiu i rak ryba " to może troszkę zagłębimy się w raczy temat ;) warto przeczytać ...
ze strony :Muzeum Przyrodnicze Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu » Ekologia » Rak pręgowany (Orconectes limosus) – plaga naszych wód
"Raki to najwięksi przedstawiciele skorupiaków żyjących w Polsce. Niestety, zdecydowanie najczęściej spotykamy raka pręgowanego (Orconectes limosus). Niestety, gdyż jest całkowicie obcym składnikiem naszej fauny. Obecnie blisko 2/3 obszaru kraju opanował ten właśnie gatunek. Na pewno można go określić jako „groźny chwast”, którego należałoby ustawowo zwalczać.
Jak doszło do podboju Europy przez amerykańskiego przybysza? Wszystko zaczęło się od zupełnie, mogłoby się wydawać, nieistotnego zdarzenia. W 1860 r. do jednego z portów w północnych Włoszech wpłynął statek z Ameryki Północnej. Załoga statku opróżniła wodę z komór balastowych. Nic nadzwyczajnego, ale woda ta zawierała zarodniki grzyba Aphanomyces astaci. Bardzo szybko grzyb przedostał się do wód europejskich. Okazało się, że dla raków naszego kontynentu jest to śmiertelnie groźny patogen, wywołujący u nich chorobę zwaną – ze względu na rozmiar i tempo czynionego spustoszenia – dżumą raczą. Następne 40 lat rozprzestrzeniania się pasożyta przyniosło zagładę minimum połowie pogłowia raków europejskich. To był dopiero przyczynek do tragedii. Otóż niektórzy z „przewidujących” ludzi postanowili znaleźć zastępstwo dla wymarłych raków. W 1890 r. sprowadzono z Pensylwanii 100 osobników raka pręgowanego do stawów w okolicach obecnego Myśliborza, nad rzeką Myślą. Stąd zaczął inwazję w wodach europejskich. Dziś większość rzek, jezior i drobnych zbiorników na obszarze Polski zachodniej, północnej, południowo – zachodniej i środkowej stała się siedliskiem amerykańskiego „gościa”. Rak ten jest odporny na dżumę raczą, gdyż w wyniku bardzo długiej wspólnej egzystencji z Aphanomyces astaci, raki amerykańskie wykształciły mechanizmy odpornościowe, sprawiające po prostu, że pasożytniczy grzyb nie stanowi dla nich poważniejszego zagrożenia. Ponadto tolerancja na znaczny poziom zanieczyszczenia wód i wysoka rozrodczość -spowodowały tak spektakularny sukces tego raka w naszych wodach. Tak więc, polskie raki przetrzebione przez zawleczoną chorobę i zanieczyszczenie wód muszą jeszcze konkurować o byt z dość „agresywnym” w sensie ekologicznym rakiem o amerykańskim rodowodzie. Od ponad 10 lat jego sukces w Polsce próbuje powtórzyć kolejny gatunek północnoamerykański – rak sygnałowy (Pacifastacus leniusculus). Szybkie tempo przyrostu i atrakcyjna z handlowego punktu widzenia budowa (masywne, duże szczypce) spowodowały, że hodowcy liczą na uzyskanie w krótkim czasie znacznych dochodów. Niestety, podobnie jak w przypadku raka pręgowatego, może on być nosicielem dżumy raczej." (....)
GATUNKI RAKÓW WYSTĘPUJĄCYCH W POLSCE ze strony : http://www.wigry.win.pl/raki/gatunki.htm
RAK SZLACHETNY (Astacus astacus L.)
Nasz rak rodzimy (rys. l) występował prawdopodobnie po zakończeniu epoki lodowcowej jako jedyny przedstawiciel raków do końca XIX wieku.
Synonimy: KRÓTKOSZCZYPCOWY,RAK RZECZNY, SZEWC
Rys. 1. Rak szlachetny (Astacus astacus L.)
RAK BŁOTNY (Pontastacus leptodactylus Esch.)
Rak błotny, synonim Astacus leptodactylus Esch. (rys. 2) w sposób naturalny rozprzestrzeniony jest szeroko w słodkowodnych zlewiskach Morza Czarnego i Kaspijskiego. Po masowych śnięciach raków szlachetnych spowodowanych dżumą raczą (druga połowa XIX wieku) rozpoczęto zasiedlać nim wody Europy Środkowej, gdyż mylnie sądzono, że jest odporny na tę chorobę.
Synonimy: DŁUGOSZCZYPCOWY, KRAWIEC, STAWOWY
Rys. 2. Rak błotny (Pontastacus leptodactylus Esch.)
RAK PRĘGOWATY (Orconectes limosus Raf.)
W 1891 roku niemiecki hodowca, Max von dem Borne sprowadził ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej do stawów rybnych w Barnówku koło Dębna Lubuskiego 100 egzemplarzy tego gatunku (rys. 3). Rzeką Myślą rak pręgowaty przedostał się do Odry i rozpoczął ekspansję najpierw na teren Wielkopolski i Pomorza Zachodniego, a następnie dotarł do dorzecza Wisły i opanował praktycznie obszar całego kraju z wyjątkiem skrawka południowo-wschodniej Polski. Występuje w wodach III klasy czystości, a nawet pozaklasowych (ŚMIETANA i STRUŻYŃSKI 1999).
Synonimy: AMERYKAŃSKI
Rys. 3. Rak pręgowaty (Orconectes limosus Raf.)
RAK SYGNAŁOWY (Pacifastacus leniusculus Dana)
W 1960 roku sprowadzony do Szwecji z Ameryki Północnej jako gatunek odporny na dżumę raczą. Jest jednak jej nosicielem. W 1972 roku został introdukowany w Polsce (rys. 4).
Synonimy: SZWEDZKI, KALIFORNIJSKI , AMERYKAŃSKI
Rys. 4. Rak sygnałowy (Pacifastacus leniusculus Dana)
I sam jestem zdziwiony ale autor chyba ma rację ....
RAK LUIZJAŃSKI (Procambarus clarkii Girard)
Przynajmniej od trzech lat w obrocie akwarystycznym w Polsce pojawił się nowy gatunek raka amerykańskiego, zwany rakiem luizjańskim (rys. 5). Został wprowadzony do wód Europy Zachodniej w hodowlach hiszpańskich i francuskich; a od 1980 roku w Niemczech (STRUŻYŃSKI i NIEMIEC 1999). Jako gatunek o małych wymaganiach środowiskowych na pewno przedostanie się do naszych wód, podobnie jak dostał się rak pręgowaty i może spowodować poważne zagrożenie dla raków rodzimych.
Synonimy: CLARKII, CZERWONY RAK BŁOTNY
Rys. 5. Rak luizjański (Procambarus clarkii Girard)
(.....)[2013-05-30 10:01]
i ciąg dalszy "raczkowania" ...myślę że to pomoże nam rozpoznać z jakim rakiem mamy do czynienia . (cd ...)
MORFOLOGIA I ROZPOZNAWANIE
Raki wyróżnia charakterystyczna budowa ciała złożonego z dwóch zasadniczych części: głowotułowia (cephalothorax) i odwłoka (abdomen). Ciało okrywa mocny pancerz zawierający chitynę wysyconą solami wapnia. Pancerz stanowi doskonałą ochronę, a jednocześnie jest zewnętrznym szkieletem, do którego przytwierdzone są liczne mięśnie. Chitynowy pancerz dorosłego raka szlachetnego przybiera zmienną barwę: od koloru brunatnego do zgniłozielonego. Ubarwienie zmienia się zależnie od temperatury, naświetlenia, podłoża zbiornika wodnego oraz innych czynników środowiska. Wśród barwników przeważają niebieski i czerwony, rzadko występuje brak barwników, wówczas rak jest biały (albinizm). Przy braku barwnika niebieskiego rak ma zabarwienie czerwone (rubinosy). Poszczególne gatunki różnią się między sobą przede wszystkim: kształtem szczypiec, pancerzem grzbietowym i ubarwieniem pancerza członów odwłoka (HEMPEL-ZAWITKOWSKA 2000).
W tabeli 1 zestawiono szczegółowe cechy morfologiczne 5 gatunków raków występujących w Polsce, natomiast w tabeli 2 przedstawiono najistotniejsze cechy różnicujące poszczególne gatunki raków. Rysunek 6 ilustruje wybrane cechy rozpoznawcze u raka, natomiast na rysunku 7 znajdują się rostrum i szczypce u pięciu gatunków raków.
Na brzusznej stronie raka osadzone są członowane dwugałęziste odnóża w liczbie 19 par, w tym na głowotułowiu znajduje się ich 13, a na odwłoku 6 par (rys. 8).
Z każdego segmentu ciała raka wyrasta jedna para odnóży; pełnią one następujące funkcje (w kierunku od przodu ciała ku tyłowi): czuciowe, gębowe, kroczne, rozrodcze i pływne.
Rys. 6. Rak szlachetny (Astacus astacus L.) z wybranymi cechami rozpoznawczymi
Tabela 1. Zestawienie cech rozpoznawalnych (morfometrycznych) raków występujących w Polsce, według TROSCHELA i IN. (1997)
Cecha/Gatunek | Rodzime | Nie rodzime | |||
RAK SZLACHETNY Astacus astacus L. | RAK BŁOTNY Pontastacus leptodactylus Esch. | RAK PRĘGOWATY Orconectes limosus Raf. | RAK SYGNAŁOWY Pacifastacus leniusculas Dana | RAK LUIZIAŃSKI Procambarus clarkii Girard | |
Kolor ciała | brązowy do czarnego | żółty do ochry | szarobrązowy | brązowy do czarnego | czerwony do czarnego |
Boki rostum | prawie równoległe | prawie równoległe długie | równoległe | prawie równoległe | rozchodzące |
Wysklepienie rostum | z kolcami | gładkie | brak | lekkie wysklepienie | brak |
Wierzchołek rostum | długi ze środkowym kilem | długi | krótki bez kila | długi | krótki |
Kolce na bruździe karkowej | pojedyncze tępe kolce | 1-3 | pole kolców z jednym kolcem głównym | brak | brak |
Listwy oczne | dwie | dwie | jedna | jedna | jedna |
Statecznik łuski czułka | gładki | gładki | gładki | gładki | gładki |
Człon podstawowy drugiej pary czułków | wystający do połowy | słabo wystający | wystający do połowy | wystający do połowy | całkowicie wystający |
Dolna strona kleszczy | czerwona` | białożółta | białożółta | czerwona | intensywnie czerwona |
Kolce na odnóżach-kleszczach | krótkie kolce przebiegające równolegle | tylko jeden wyraźny rząd kolców | wyraźne kolce, jeden kolec główny | dwa tępe rzędy kolców | wiele ostrych kolców przebiegających równolegle bez guzików |
Druga para gonopodów | bez guzików | bez guzików | bez guzików | bez guzików | bez guzików |
Czerwone poprzeczne pasy na ogonie | brak | brak | czerwono-brązowe często parzyste pasy | brak | brak |
Maksymalna wielkość bez kleszczy (cm) | 18 | 18 | 13 | 15 | 15 |
Potencjalny obszar występowania | cały obszar Polski | cały obszar Polski | cały obszar Polski | jeziora Warmii i Mazur | akwaria |
RAK SZLACHETNY Astacus astacus L. |
RAK BŁOTNY Pontastacus leptodactylus Esch. |
RAK PRĘGOWATY Orconectes limosus Raf. |
RAK SYGNAŁOWY Pacifastacus leniusculas Dana |
RAK LUIZIAŃSKI Procambarus clarkii Girard |
Rys. 7. Rostrum i szczypce pięciu gatunków raków występujących w Polsce
(www....)
[2013-05-30 10:45]
I na koniec :
Najistotniejsze cechy różnicujące raki występujące w Polsce
Cecha | RAK SZLACHETNY (Astacus astacus L.) | RAK BŁOTNY (Pontastacus leptodactylus Esch.) | RAK PRĘGOWATY (Orconectes limosus Raf.) | RAK SYGNAŁOWY (Pacifastacus leniusculus Dana) | RAK LUIZJAŃSKI (Procambarus clarkii Girard) |
Budowa szczypiec | masywne, krótkie, szerokie, szczelina pomiędzy palcami szczypiec | wąskie, długie palce przylegają do siebie | małe | masywne, krótkie, szerokie | szczelina pomiędzy palcem ruchomym i nieruchomym |
Barwa szczypiec | zabarwiona na czerwono dolna powierzchnia | biaława lub różowa od spodu | biało-szara | biała do jasno- niebieskiej plama na nasadzie ruchliwego palca szczypiec | intensywnie czerwona |
Struktura szczypiec | żółte guzki na wewnętrznym brzegu szczypiec | _ | duży kolec u podstawy | _ | wyraźne brodawki koloru czerwonego, krawędź ząbkowana (kolce) 6-7 sztuk |
Pancerz głowo- tułowia | gładki, twardy | wąski, chropowaty (szorstki w dotyku),po bokach ostre kolce | pole ostrych kolców na "policzkach" przed i za bruzdą karkową | - | na bokach liczne zgrubienia (wielkości ziarna maku) koloru kremowego i czarnego |
Ogon (pleon) | - | - | ciemnoczerwone pręgi poprzeczne | - | pary odnóży krocznych wykazują wyraźne widoczne owłosienie (nie występujące u pozostałych raków) |
Masa (g) | 200_250 | 200 i powyżej | do 40 | powyżej 200 | do 200 |
Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek
Nie to był napewno pręgulec, miał czerwone paski na ogonie. Kiedyś już pisałem o tym...
[2013-05-31 18:46]
Ten Twój widzę ma dwa razy dłuższe szczypce, obawiam się że to jakiś inny gatunek
Nie to był napewno pręgulec, miał czerwone paski na ogonie. Kiedyś już pisałem o tym...
możliwe
[2015-03-12 07:30]