SVT
Jak skutecznie i szybko znaleźć wodę na działce?
Warstwy wodonośne mogą tworzyć z warstwami nieprzepuszczalnymi prawdziwy przekładaniec. W skrajnych przypadkach zmiany mogą następować nawet co kilkadziesiąt centymetrów. Warstwy wodonośne (warstwy gruntu, zwykle piasku, w którym znajduje się woda) położone najpłycej są najbardziej narażone na wahania poziomu wody w ciągu roku i na zanieczyszczenia (są zwykle w mniejszym lub większym stopniu zasilane wodami opadowymi). Lepiej nie czerpać wody z pierwszej warstwy wodonośnej, tylko z drugiej lub trzeciej. Znalezienie wody o odpowiedniej jakości i w dostatecznej ilości bywa trudne.
Obserwuj dziko rosnącą roślinność. Na tej podstawie możesz wstępnie ocenić szanse na wodę. Tak zwane rośliny wskaźnikowe są przystosowane do pobierania wody z charakterystycznych dla nich głębokości.
Sygnałem kłopotów z wodą mogą być skupiska akacji i buków. Oczywiście nie można się sugerować pojedynczymi okazami danego gatunku. Trzeba też liczyć się z tym, że są tereny, na których układ warstw podziemnych zmienia się co kilka czy kilkanaście metrów, i takie, na których poziom wód znacznie się waha w ciągu roku.
Przyjrzyj się ukształtowaniu terenu. O wodę będzie trudno:
- na obszarach o dużym zróżnicowaniu w pionie;
- wzdłuż wyższego brzegu rzek;
- w sąsiedztwie źródeł, stawów i naturalnych oczek wodnych;
- w pobliżu kopalń odkrywkowych i dużych ujęć wody.
Jak fachowo szukać wody?
W poszukiwaniach wody można się posługiwać co najmniej kilkoma metodami. Niestety, żadna z nich nie daje stuprocentowej pewności.
W metodzie elektrooporowej, zwanej też geofizyczną, mierzy się opór elektryczny podziemnych warstw i na podstawie wyników sporządza pionowy przekrój badanego miejsca. Opór elektryczny warstw zawierających wodę słodką wynosi zazwyczaj od kilkudziesięciu do kilkuset omometrów. Metoda ta jest szczególnie przydatna do poszukiwania miejsc pod średnie i duże ujęcia wody, ale zawodzi w bezpośrednim sąsiedztwie linii tramwajowych lub kolejowych, instalacji podziemnych lub metalowych ogrodzeń. Może być mało skuteczna w okolicach Białegostoku, na Pomorzu oraz na skarpach rzek. Za badanie trzeba zapłacić około 600 zł. Pomiar trwa dwie-trzy godziny, a opracowywanie wyników – kilka dni.
Metodę potencjałową stosuje się zwykle na zboczach. Mierzy się różnice potencjałów naturalnie występujące w gruncie, bez wprowadzania prądu pomiarowego. Zmiany polaryzacji i wielkość występujących napięć wskazują miejsca przepływu wody.
Metoda próbnych nawierceń ze względu na wysoką cenę (dwa-trzy próbne nawierty kosztują co najmniej tyle, ile studnia z orurowaniem) jest wykorzystywana w przypadku ujęć o dużej wydajności (na przykład studni wspólnej lub zbiorczej) albo w razie konieczności precyzyjnego ustalenia głębokości zalegania, miąższości i orientacyjnego ciśnienia wody dla studni kręgowej.
Różdżkarstwo, choć kontrowersyjne, okazuje się w praktyce zadziwiająco skuteczne. Na terenach, gdzie trudno w sposób przypadkowy trafić na wodę, uzyskuje się tą metodą nawet do 80-90% trafnych wskazań, ale jednocześnie trzeba mieć świadomość, że:
- w niektórych miejscach poszukiwanie tą metodą daje zaledwie 50% trafień;
- jeśli kolejni różdżkarze sprawdzający ten sam teren podają rozbieżne opinie, to należy się spodziewać kłopotów ze znalezieniem wody, nawet na dużej głębokości;
- jeżeli nawiercenie w pasie wskazanym przez radiestetę nie dało rezultatu, to powtarzanie odwiertu w innym miejscu tego samego pasa zwykle mija się z celem;
- skuteczność tej metody wyraźnie maleje w miejscach nagromadzenia metali i w gęstej zabudowie z licznymi podziemnymi instalacjami;
- im głębiej znajduje się woda, tym mniej dokładniej daje się określić tę głębokość.
Za poszukiwanie wody na działce pod zabudowę trzeba będzie zapłacić 200-400 zł. (2014/01/30 02:56)
Podgląd zdjęć na forum dostępny jest tylko dla zalogowanych użytkowników.